ارزیابی تاثیر روش های تهیه زمین، فاصله ردیف های کشت و تراکم بر عملکرد و اجزای عملکرد ذرت دانه ای

بهمنظور بررسی اثرات سطوح مختلف خاک ورزی، تراکم والگوی کشت بر عملکرد و اجزایعملکرد ذرت هیبرید سینگل کراس 704 این تحقیق، در ایستگاه تحقیقات زراعی قراخیلوابسته به مرکز تحقیقات کشاورزی استان مازندران در سال­های 1389و1390 اجرا گردید. آزمایشبه­صورت اسپلیت بلوک فاکتوریل در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی در 4 تکرار با سهعامل شخم درسه سطح (شخم و دیسک، دیسک و روتاری) و تراکم در سه سطح (60000،70000و80000 بوته در هکتار) و الگوی کشت در دو سطح (کشت یک ردیفه و دو ردیفه) اجراگردید. نتایج نشان داد روش های مختلف خاکورزی اثر معنی داری بر بسیاری از صفاتایجاد نمود. بیشترین عملکرد دانه، وزن هزاردانه ووزن ریشه نیز ازکاربرد روتاری به­دستآمد. بیشترین تعداد ردیف دانه، ارتفاع بوته، تعداد دانه در ردیف و ارتفاع بلال ازکاربرد دیسک به­دست آمد. الگوی کاشت اثرات معنی داری بر تیمارها نشان نداد (به­جزشاخص برداشت). تراکم کاشت اثر معنی داری بر عملکرد دانه و وزن هزار دانه در سطحاحتمال 5% نشان داد. بیشترین عملکرد دانه (14/11 تن در هکتار) از تراکم 80000 بوتهدر هکتار به­دست آمد و کمترین عملکرد دانه (09/9تن در هکتار) از تراکم 60000 بوته درهکتار حاصل گردید. وزن هزار دانه نیز با افزایش تراکم از 60000 به 80000  بوته در هکتار از 5/332 گرم به 25/319 گرم کاهشیافت.